عمو داره میاد ایران.

میخواد حداقل چهلمش اینجا باشه. نمی دونم اونایی که عزیزانشون رو تو ایران ترک میکنن و خیلی که با احساس و معرفت باشن مثل عموی من سالی یک بار می تونن برگردن، وقتی اینجوری در عرض یه مدت کوتاه خبر مرگ عزیزانشون رو میشنون چه احساسی پیدا میکنن. یا هر باری که دارن میرن و می ترسن دفعه بعدی که برمی گردن شاید مثلاً دیگه پدری نداشته باشن؟!