زلزله 2 ریشتری، زلزله 7 ریشتری


بنظر میاد بدترین چیزی که برای ادامه یه رابطه، یه دوستی یا حتی یه احساس وجود داره؛ تحمل کردنه، مهربونیه الکیه، تلاش برای ندیدن چیزایی هستش که ناراحتت می کنن.
لازمه که گاهی منفجر شی، گاهی محکوم کنی، گاهی بزنی زیر همه چیز؛ گاهی اون یکی خودت باشی! همون که جلو مامان بابات هم هستی . همون روی سگ رو میگم!! می‌دونی که؟

روی سگ روی خوبیه! یادم میاندازه که هستم. روی خوبیه چون هست. چون همیشه سکه یک روی دیگه هم داره. چرا باید ایگنورش کنم؟

یادم باشه که اگه زیادی از بانک مساعدتم* خرج کنم شاید یه روزی چک هام برگشت بخوره یا شاید اصلاً ورشکسته شم.
اوهوی، یادت باشه هیچ کس مسئول پاس کردن چک های تو نیست، اگه داری مایه میذاری اونقدری بذار که اگه بر نگشت عین این بچه دماغو‌ها انگشت به دهن نمونی.

پ.ن: یاد من باشد تنها هستم
ماه بالای سر تنهاییست


پ.ن.ن: یه زلزله دو ریشتری ممکنه خیلی چیزا رو خراب کنه، اما هفت ریشتری همه چیز رو. چرا جلوش رو بگیرم؟

* کش رفته شده از کتاب زهیر