یه آقاهه ست که یه دونه وبلاگ داره.
وبلاگش یه دونه آهنگ داره.
یعنی وبلاگش خیلی آهنگ داره، اما این یکی انگار مال خودشه. آهنگه و وبلاگه مال هَمَن، با هم معنی دارن.
آهنگه کلی حرف داره. از این آهنگای بدون کلام محشر. فکر می کنم همه شنیده باشینش. از این آهنگا که خیلی آشناس ولی هر چی فکر می کنی یادت نمیاد کجا شنیدیش.

آین آقاهه وقتی حالش خوبه آهنگه رو پاز هستش، باید خودت پلی کنیش.
اما وقتی حالش بدِ تا بری تو وبلاگش شروع میکنه به آهنگ زدن. بعد حال آدم هم مثل حال صاحب وبلاگه بد می شه.
کلاً آقای نامردیه!

احتیاجی هست که بگم الان حال آقاهه بدِ، پس منم حالم بدِ. پس فکرم اونجاییه که نباید باشه. پس عین خر هوایی شدم. پس ...؟