یه کتاب معرکه خوندم به اسم "از به". به سبک بابا لنگ دراز که همه‌اش نامه ست.
پر از اصطلاح های خلبانیه که خیلی حال و هوای کتاب رو متفاوت از همه کتاب هایی که خوندی میکنه. پر از کنایه های ظریف. دلم میخواد یکی از نامه ها رو اینجا بگذارم اما نمی تونم انتخاب کنم، همه‌اش معرکه‌ست. 150 صفحه هم نمیشه، وقتی نمی گیره، شاید 2- 3 ساعت. اگه با کتاب حال میکنی بخونش. اوصولاً زیاد اهل توصیه کردن کتاب یا فیلم نیستم، معتقدم سلیقه‌ای هستن، اما از این خیلی خوشم اومد.

من اگه یه حسرت تو عمرم داشتم واسه پسر بودن، شانس خلبانی هستش که دخترا ندارن. این کتاب یه جورایی من رو به احساس این فرازمینی ها نزدیک کرد. و صد البته حسرتم رو چند برابر. شاید برای همین اینقدر از حال و هواش خوشم اومد. حالا که فکر میکنم میبینم شاید واقعاً به همین دلیل انقدر خوشم اومده. برا همین دیگه توصیه نمی کنمش که ضایع شم.

اما 1800 تومن از پول یه ساندویچ و نوشابه کمتر میشه.
بخونینش :P
!

خودم الان که ورش داشتم ورق بزنمش دوباره شروع کردم از اول به خوندنش. البته این به پای جذابیت کتاب نیست، عادتمه. ولی ساعت ده شب بود که تمومش کردم، الان 2:30 تازه!