پل های زیادی پشت سر هستن که میشه همیشه باشن، می شه خرابشون نکرد میشه همیشه برگشت به عقب و اول راه رو نگاه کرد. میشه با خاطره ها زندگی کرد. میشه هم بیخیال همه پلهای دنیا شد و تو ناشناخته ها گم شد. تو نداشتن گذشته. تو یه ضد حال نا خواسته به همه اون چیزایی که قرار بوده یه سهمی از زندگیت داشته باشن.
باید بیشتر مراقب حرفام باشم. شجاعت نگاه کردن به پشت سر و ندیدن پل هایی رو که یه روز برا تک تکشون کلی زحمت کشیدم رو ندارم.

یه جا خوندم که " تو فقط زندگی کن خاطره مال پیر هاست". پیرم کردی بچه!
و هیچ خاطره ای هم نیست!