تو این مدت گویا خیلی اتفاقا افتاده در باره انرژی هسته ای و ایران تصمیمات جدیدی گرفته ولی متاسفانه من به خاطر دور بودن زیاد خبر ها رو نداشتم و از ریز قضایا و تحلیل های معمول بی اطلاع بودم. همه امیدم این بود که وقتی بر گردم تو وبلاگا کلی روش بحث شده و احتمالا یه سری ها که چیزای بیشتری می دونن هم یه چیزایی گفتن و خلاصه مثل خیلی از قضایا که من به کمک همین وبلاگ که تنها رسانه مورد توجهم هست از کم و کیف قضایا مطلع می شم. اما متاسفانه کمتر مطلب جالب توجه و تحلیلی در این مورد دیدم، در واقع اصلاً ندیدیم. بخصوص اونایی که تو کشورهای اروپایی یا آمریکا هستن می تونستن خیلی بیشتر به درک قضایا کمک کنند اما یا قضیه به اون جدیی که من فکر می کردم و به گوشم رسیده نبوده یا اینکه همه مثل خودم گیجن و ترجیه دادن اظهار نظر نکنن.
دلیل دیگه ای برای این موضع منفعلانه نسبت به موضوعی که این روزا مهم ترین و سر نوشت ساز ترین موضوع ایران و یکی از بحث های داغ دنیاست پیدا نمی کنم.